مَلَكَيْ 3:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 «نِے يَهْوٜىٰهْ بَانَ ثَنْجَاوَا؞ سَبُواْدَ حَكَ، كُو ذُرِيَرْ يَعْڧُوبَ، بَكُڧَارٜىٰ طُنْغُمْ بَ؞ Faic an caibideil |
تُواْ، أَݣَويْ أَبُبُوَنَّنْ غُدَا بِيُ وَطَنْدَ سُكٜىٰ مَرَرْ ثَنْجَاوَا، وَطَنْدَ بَذَيْ يِوُ اللَّهْ يَيِ رَشِنْ أَمِنْثِ غَمٜىٰدَسُوبَ؞ دَيَكٜىٰ وَنَّنْ أَبِنْ ڧَرْڢَڢَ ذُوثِيَا سُواْسَيْ نٜىٰ غَرٜىٰمُ، مُو دَ مُكَ غُدُ ذُوَا مَڢَكَا، يَا كَمَاتَ مُرِڧٜىٰ أَبِنَّنْ دَ مُكَسَا ذُوثِيَا عَكَيْ دَ ڧَرْڢِے سُواْسَيْ؞