مَلَكَيْ 2:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 عِدَنْ بَذَاكُ كَسَ كُنّٜىٰ كُجِ بَ، عِدَنْ كُمَ بَذَاكُسَا أَ ذُوثِيَارْكُ كُطَوْكَكَ سُونَنَ بَ، تُواْ، ذَنْ عَيْكُواْ دَ لَعَنَ عَكَنْكُ، ذَنْ لَعَنْتَرْدَ أَلْبَرْكُنْكُ؞ عِ، حَرْ مَا نَارِغَا نَا لَعَنْتَرْ دَسُو، سَبُواْدَ بَكُ سَا عُمَرْنِنَ أَ ذُوثِيَارْكُبَ؞ Faic an caibideil |
« ‹غَاشِ، كُكَنْ سَا رَيْ ذَاكُ سَامِ دَيَوَ، عَمَّا سَيْ كُغَ كُنْ سَامِ كَطَنْ؞ طَنْ كَطَنْ طِنْ مَا دَ كُكَنْ كَٰوُاْ غِدَا، نَكَنْ هُورَ شِ يَتَڢِے؞ مٜىٰيَسَا يَكٜىٰ ڢَرُوَ حَكَ؟ سَبُواْدَ غِدَانَ دَ عَكَبَرِ كُڢَيْ نٜىٰ! عَمَّا كُواْوَنّٜىٰنْكُ يَنَ ڢَامَ دَ غِنِنْ غِدَنْسَ،› إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا؞
دُكْ وَنْدَ بَيْوَرْسَ يِنْ وَعَظِ ثٜىٰ، تُواْ، سَيْ يَيِ تَيِنْ وَعَظِنْسَ سَيْ كَثٜىٰ اللَّهْ نٜىٰ دَ كَنْسَ يَكٜىٰ مَغَنَ تَوُرِنْسَ؞ دُكْ وَنْدَ بَيْوَرْسَ تَيِنْ حِدِمَ ثٜىٰ، تُواْ، سَيْ يَيِ حِدِمَرْ دَ ڧَرْڢِنْ دَ اللَّهْ يَبَايَرْ، دُواْمِنْ ثِكِنْ دُكَنْ كُواْمٜىٰ أَطَوْكَكَ اللَّهْ تَوُرِنْ عِيسَىٰ أَلْمَسِيحُ؞ طَوْكَكَ دَ مُلْكِ سُنْ تَبَّتَا أَغَرٜىٰشِ حَرْ أَبَدَا أَبَدِنْ؞ أَمِينْ؞