8 دَ بِتْرُسْ يَغَ أَبِنْدَ يَڢَرُ، سَيْ يَدُرْڧُسَ أَغَبَنْ عِيسَىٰ يَثٜىٰ «رَبُ دَنِے، يَا عُبَنْغِجِ! غَمَا نِے مَيْ ذُنُوبِنٜىٰ!»
دَاوُدَ يَجِڟُواْرُوانْ يَهْوٜىٰهْ سُواْسَيْ أَ رَانَرْ نَنْ يَثٜىٰ «تَا يَيَ ذَنْعِيَ كَٰوُاْ عَݣُوتِنْ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ نَ يَهْوٜىٰهْ أَوُرِينَ؟»
تَا ثٜىٰ وَ إِلْيَاسُ «مُتُمِنْ اللَّهْ، يَيَ كَايِ مِنِ حَكَ؟ كَاذُواْ نٜىٰ دُواْمِنْ كَسَا يَهْوٜىٰهْ يَتُنَ دَ ذُنُبَيْنَ، كَكُمَ جَٰوُاْ مُتُوَرْ يَرُواْنَ؟»
«غَاشِ نِے بَعَبَاكِنْ كُواْمٜىٰ نَكٜىٰبَ، وَثٜىٰ أَمْسَ ذَنْبَاكَ؟ نَا دَيْ رُڢٜىٰ بَاكِنَ دَ هَنُّونَ؞
سَيْسُكَثٜىٰ وَ مُوسَٰى «بَرِ كَيْ كَڢَطَا مَنَ أَبِنْدَ اللَّهْ يَڢَطَا، ذَامُ سَوْرَرٜىٰكَ؞ عَمَّا كَدَ اللَّهْ يَيِ مَغَنَ دَمُو، دُواْمِنْ إِنْ يَيِ ذَامُ مُتُ؞»
سَيْ نَثٜىٰ، «كَيْتُواْنَ! تَاوَتَاڧَارٜىٰ! غَمَا كُواْوَثٜىٰ مَغَنَرْ بَاكِنَ ذُنُوبِثٜىٰ، إِنَ كُمَ ذَمَ تَرٜىٰدَ مُتَنٜىٰنْ دَ كُواْوَثٜىٰ مَغَنَرْ بَاكِنْسُ ذُنُوبِثٜىٰ؞ عَمَّا دُكْدَهَكَ، عِدَنُونَ سُنْ غَ سَرْكِے، سُنْ غَ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا!»
دَ أَلْمَجِرَنْ سُكَجِ حَكَ سَيْ ڟُواْرُواْ يَكَامَسُ سُواْسَيْ، حَرْ سُكَ ڢَاطِ ڧَسَا؞
دَ سُكَ شِغَ غِدَنْ كُوَ سَيْ سُكَغَ طَنْ يَرُوانْ دَ مَامَرْسَ مَرْيَمُ، سُكَ دُرْڧُسَ أَغَبَنْسَ، سُكَيِ مَسَ سُجَّدَ؞ سَعَنً سُكَ كُنْثٜىٰ كَايَنْسُ سُكَ بَاشِ ݣَوْتَرْ ظِينَارِيَ دَ تُرَارٜىٰنْ لُبَّنْ دَ مُرْ؞
سَيْ بَبَّنْ سُواْجَنْ رُواْمَنْ يَأَمْسَ يَثٜىٰ «عُبَنْغِجِ، بَنْ إِسَ كَذُواْ غِدَانَبَ، عَمَّا كَيِ مَغَنَ كَوَيْ، شِے مَيْ يِمِنِ حِدِمَرْ ذَيْ وَرْكٜىٰ؞
غَنِنْ حَكَ، سَيْ سُكَ كِرَا أَبُواْكَنْسُ نَطَيَنْ جِضْغٍ سُذُواْ سُتَيْمَكٜىٰسُ؞ سُكَذُواْ سُكَ ثِثِّكَ جِضَاغٜىٰنْ بِيُ دَ كِيڢِ، حَرْ جِضَاغٜىٰنْ سُكَ كُسَ نُڟٜىٰوَ سَبُواْدَ نَوْيِ؞
غَمَا شِے دَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ تَرٜىٰ دَشِ دُكَ، مَامَاكِ يَكَامَسُ سُواْسَيْ سَبُواْدَ يَوَنْ كِيڢِنَّنْ دَ سُكَ كَامَ،
دَ مَرْيَمُ تَكَيْ عِنْدَ عِيسَىٰ يَكٜىٰ، تَغَنْشِ، سَيْ تَڢَاطِ أَغَبَنْسَ، تَثٜىٰمَسَ «عُبَنْغِجِ، أَيْ دَ كَنَنَنْ دَ طَنْعُوَنَ بَيْ مُتُبَ؞»
دُوانْ يَنْذُ كَمْ مُنَ غَنِنْ كَمَنِّ نٜىٰ أَ مَدُوبِے دُهُ دُهُ، أَ رَانَرْ نَنْ ذَامُ غَنِ ڢُسْكَ دَ ڢُسْكَ؞ يَنْذُ سَنِنَ بَ ثِكَكّٜىٰ بَنٜىٰ، أَ رَانَرْ نَنْ كُوَ سَنِنَ ذَيْ كَسَنْثٜىٰ ثِكَكّٜىٰ يَدَّ اللَّهْ يَسَنِّ؞
دَنَغَنْ شِ، سَيْ نَڢَاطِ أَغَبَنْسَ كَمَرْ غَاوَا؞ عَمَّا يَا سَا مِنِ حَنُّنْسَ نَدَمَ، يَثٜىٰ «كَدَ كَجِڟُواْرُواْ؞ نِنٜىٰ نَڢَرْكُواْ، نِنٜىٰ نَڧَرْشٜىٰ؞
مَنُواْوَ يَثٜىٰ وَمَاتَرْسَ «لَلَّيْ ذَامُ مُتُ غَمَا مُنْغَ اللَّهْ!»
دُواْمِنْ حَكَ مُتَنٜىٰنْ بٜىٰتْ شٜىٰمٜىٰشْ سُكَثٜىٰ «وَ ذَيْ عِيَ ڟَيَاوَ أَغَبَنْ يَهْوٜىٰهْ، اللَّهْ نَّنْ مَيْ ڟَرْكِے؟ إِنَ ذَامُ عَيْكَ دَ عَݣُوتِنْ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ دُواْمِنْ يَرَبُ دَمُو؟»