9 سَيْ شَيْطَنْ يَطَوْكٜىٰشِ ذُوَا عُرُوشَلِيمَ، يَكَيْ شِ ثَنْ بِسَ هَيْكَلِ، يَثٜىٰ مَسَ «عِدَنْ كَيْ طَنْ اللَّهْ نٜىٰ، كَيِ ڟَلّٜىٰ دَغَ نَنْ كَڢَاطَ ڧَسَا؞
ذَوْرٜىٰنْ دَيَكٜىٰ أَغَبَنْ غِدَنْ، ڢَاطِنْسَ دَيْدَيْ يَكٜىٰدَ ڢَاطِنْ غِدَنْ، وَتُواْ ڧَڢَا تَلَاتِنْ، ڟَيِنْسَ كُمَ ڧَڢَا طَرِے دَ تَمَٰنِنْ؞ عَكَ شَاڢٜىٰ ثِكِنْ طَاكِنْ ذَوْرٜىٰنْ دَ ظِينَارِيَ ظَلَّ؞
يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ وَ شَيْطَنْ «تُواْ غَاشِ، يَنَ أَ حَنُّنْكَ، عَمَّا ڢَا كَبَرْ رَنْسَ؞»
نَنْ دَنَنْ سَيْ سُكَيِ إِيهُ سُكَثٜىٰ «إِنَا ضُوَنْكَ دَمُو، يَا طَنْ اللَّهْ؟ كُواْ كَا ذُواْ نٜىٰ دُواْمِنْ كَبَامُ وَهَلَ تُنْ كَاڢِنْ لُواْكَثِ يَيِ؟»
غَمَا أَرُبُوثٜىٰ يَكٜىٰ ثِكِنْ مَغَنَرْ اللَّهْ ثٜىٰوَ « ‹ذَيْبَادَ عُمَرْنِ غَ مَلاَىِٕكُنْسَ غَمٜىٰدَكَيْ سُڟَرٜىٰكَ؞
سَيْ شَيْطَنْ يَثٜىٰمَسَ «عِدَنْ كَيْ طَنْ اللَّهْ نٜىٰ، كَاعُمَرْثِ وَنَّنْ دُوڟٜىٰ يَذَمَ غُرَاسَ؞»
عَمَّا بِسَغَ ڟَرْكِنْسَ نَرُوحُ دَ إِيكُواْ أَنْتَبَّتَرْ دَشِ طَنْ اللَّهْ نٜىٰ تَوُرِنْ تَاشِنْسَ دَغَ مَتَتُّو؞ شِ عِيسَىٰ أَلْمَسِيحُ كُوَ أَنْتَبَّتَرْ شِ عُبَنْغِجِنْمُ نٜىٰ؞