2 سَيْ سُكَ سَامِ أَنْرِغَا أَنْتُرٜىٰ دُوڟٜىٰنْ دَغَ بَاكِنْ كَبَرِنْ؞
غَاشِ كُوَ أَنْيِ وَتَ بَبَّرْ ضَوَرْ ڧَسَا، غَمَا وَنِ مَلاَىِٕكَنْ عُبَنْغِجِ يَسَوْكُواْ دَغَ سَمَ، يَتُرٜىٰ دُوڟٜىٰنْ دَ عَكَ رُڢٜىٰ كَبَرِنْ، يَذَوْنَ عَكَيْ؞
دَ سَسَّڢٜىٰ رَانَرْ ڢَرْكُواْ تَمَكُواْ، مَاتَنْ سُكَجٜىٰ كَبَرِنْ دَ كَايَنْ ڧَنْشِنْ دَ سُكَ شِرْيَ؞
سُكَ شِغَ ثِكِ، عَمَّا بَسُغَ جِكِنْ عُبَنْغِجِ عِيسَىٰ بَ؞
دَ عِيسَىٰ يَسَاكٜىٰ دَامُوَ أَ رَنْسَ سُواْسَيْ، يَتَڢِے كَبَرِنْ؞ كَبَرِنْ كُوَ كُواْغُوانْ دُوڟٜىٰ نٜىٰ دَ وَنِ دُوڟٜىٰ كُمَ عَكَ رُڢٜىٰ بَاكِنْ؞
سَيْ سُكَ تُرٜىٰ دُوڟٜىٰنْ؞ عِيسَىٰ كُوَ يَطَغَ كَيْ سَمَ يَثٜىٰ «يَا عُبَا، نَغُواْدٜىٰ مَكَ دَ كَسَوْرَرَتَ؞