4 إِظْنِنْ دَ يَحْيَى يَيِ بَڢْتِسْمَ دَشِ، اللَّهْ نٜىٰ يَبَاشِ، كُواْ كُوَ مُتُمْ؟»
ذَنْ تَاشِ إِنْكُواْمَ وُرِنْ بَابَنَ إِنْثٜىٰ «بَابَ، نَايِ وَ اللَّهْ لَيْڢِے، نَا كُمَيِ مَكَ؞
عِيسَىٰ يَأَمْسَ مُسُ يَثٜىٰ «نِے مَا ذَنْيِ مُكُ وَتَ تَمْبَيَ؞ كُغَيَ مِنِ،
سَيْ سُكَ تَتَّوْنَ أَ جُونَنْسُ، سُنَ ثٜىٰوَ «عِدَنْ مُنْ ثٜىٰ، ‹دَغَ وُرِنْ اللَّهْ يَا ذُواْ،› ذَيْثٜىٰ، ‹دُوانْمٜىٰ بَكُ غَسْكَتَ شِيبَ؟›
أَݣَويْ وَنِ مُتُمْ مَيْ سُونَ يَحْيَى وَنْدَ اللَّهْ نٜىٰ يَعَيْكُواْ شِ؞