12 هَرْوَيَوْ مُتُمِنْ يَعَيْكِ وَنِ بَاوَ نَعُكُ، شِيكُمَ سُكَيِ مَسَ ثِيوُاْ، سُكَجٜىٰڢَشِ وَجٜىٰ؞
يَكُمَثٜىٰ وَوَنِ، ‹كَيْ ڢَا، نَوَنٜىٰ عَكٜىٰبِنْكَ؟› سَيْ شِے كُمَيَثٜىٰ، ‹بُهُنْ أَلْكَمَ غُدَا طَرِے نٜىٰ؞› «وَكِيلِنْ يَثٜىٰ، ‹غَا تَكَرْدَرْكَ، كَمَيْدَشِ تَمَٰنِنْ؞›
سَيْ مُتُمِنَّنْ يَسَاكٜىٰ عَيْكِ وَنِ بَاوَ، عَمَّا وَطَنَّنْ یَنْ هَيَرْ سُكَيِ مَسَ دُوكَ شِيمَا، سُكَ كُمَ وُلَڧَنْتَشِ سُكَ سَلَّمٜىٰشِ حَنُّ وُاْڢِ؞
سَعَنً مُتُمِنَّنْ مَيْ غُواْنَرْ إِنَبِنْ يَثٜىٰ، ‹يَنْذُ مٜىٰ ذَنْيِ؟ ذَنْ عَيْكِ طَانَ وَنْدَ نَكٜىٰ ڧَوْنَ، نَسَنْ لَلَّيْ ذَاسُ بَاشِ غِرْمَ!›