لُكَّ 20:10 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا10 دَ لُواْكَثِنْ غِرْبِنْ إِنَبِنْ يَيِ، سَيْ يَعَيْكِ وَنِ بَاوَنْسَ يَجٜىٰ وُرِنْ وَطَنَّنْ دَ سُكَ كَرْٻِ هَيَرْ غُواْنَرْ، يَكَرْٻُواْ مَسَ وَطَنْسُ یَیَنْ إِنَبِے دَغَ غُواْنَرْ؞ عَمَّا یَنْ هَيَرْ سُكَيِ مَسَ دُوكَ، سُكَ سَلَّمٜىٰشِ حَنُّ وُاْڢِ؞ Faic an caibideil |
كُلُّمْ يَهْوٜىٰهْ يَايِ تَغَرْغَطِے إِسْرَٰٓءِيلَ دَ يَهُودَ تَبَاكِنْ كُواْوَنٜىٰ أَنَّبِے دَ كُواْوَنٜىٰ مَيْ غَنِ ثٜىٰوَ «كُجُويَا دَغَ مُوغَيٜىٰنْ هَنْيُواْيِنْكُ! كُكِيَايٜىٰ عُمَرْنَيْنَ دَ ڧَٰعِدُواْدِنَ بِسَغَ كُواْيَرْوَاتَا، وَدَّ نَعُمَرْثِ كَاكَنِّنْكُ، وَدَّ كُمَ نَعَيْكَ مُكُ تَبَاكِنْ بَايِنَ أَنَّبَاوَا؞»
نَا يِتَأَيْكَ مُكُ دَ بَايِنَ أَنَّبَاوَا إِنَ ثٜىٰوَ «كُواْوَ يَجُويَ دَغَ مُوغُوَرْ حَنْيَرْسَ، يَڠَرَ أَيُّكَنْسَ، كَدَ يَيِ وَ وَطَنْسُ أَلُّواْلِ سُجَّدَ يَبَوْتَا مُسُ؞ عِدَنْ كُنْيِ حَكَ، ذَاكُ ذَوْنَ عَڧَسَرْدَ نَبَاكُ، كُو دَ كَاكَنِّنْكُ؞» عَمَّا بَكُ كَسَ كُنّٜىٰ، كُيِ مِنِ بِيَيَّبَ؞
یَنْعُوَنَ، وَنَّنْ مِصَالِنٜىٰ غَمٜىٰدَكُو؞ تَوُرِنْ حَطَكُ دَ جِكِنْ أَلْمَسِيحُ كُنْ ذَمَ مَتَتُّو غَمٜىٰدَ إِيكُوانْ كُواْيَرْوَرْ مُوسَٰى، دُواْمِنْ كُذَمَ نَاسَ، وَتُواْ، نَوَنْدَ عَكَ تَادَ شِ دَغَ مَتَتُّو، دُواْمِنْ كُحَيْڢَرْ دَ رَايُوَا مَيْ أَمْڢَانِ غَ اللَّهْ، كَمَرْ إِتَاثٜىٰنْ دَ يَحَيْڢِ یَیَ مَاسُ ݣَوْ؞