44 سُو كُمَ سُنَ ڟَمَّنِ يَنَ ثِكِنْ جَمَعَ، سَبُواْدَ حَكَ سُكَيِ تَتَڢِيَ حَرْ يِنِ غُدَا؞ سَعَنً سُكَ ڢَارَ نٜىٰمَنْسَ ثِكِنْ یَنْعُوَنْسُ دَ كُمَ أَبُواْكَنْسُ،
سَعَدَّ نَتُنَ دَ وَطَنَّنْ، رَيْنَ يَكَنْ ٻَثِ، يَدَّ دَا نَكَنْيِ تَڢِيَ تَرٜىٰدَ جَمَعَ، إِنَ كُمَ بِيدَ تَارُوانْ بِكِ أَ جٜىٰرٜىٰ ذُوَا غِدَنْ اللَّهْ، ثِكِنْ وَاڧُواْڧِنْ غُواْدِيَ دَ ڢَضٍ ثِكِ؞
ڧَبِيلُ دَيَوَ ذَاسُذُواْ سُثٜىٰ، «كُذُواْ مُهَوْرَ تُدُنْ يَهْوٜىٰهْ، ذُوَا غِدَنْ اللَّهْ نَ يَعْڧُوبَ، يَكُواْيَ مَنَ هَنْيُواْيِنْسَ، مُكُمَيِ تَڢِيَ أَ حَنْيَرْسَ؞» غَمَا دَغَ سِهِيُواْنَ كُواْيَرْوَا ذَاتَ ڢِتَ، دَغَ عُرُوشَلِيمَ مَغَنَرْ يَهْوٜىٰهْ ذَاتَ بَظُو؞
دَ بِكٍ يَڧَارٜىٰ، سُكَ كَامَ حَنْيَ دُواْمِنْ سُكُواْمَ غِدَا، عَمَّا عِيسَىٰ، طَنْ يَرُواْنَّنْ، يَڟَيَ عَبَايَ أَ عُرُوشَلِيمَ، بَ دَ سَنِنْ إِيَايٜىٰنْسَبَ؞
عَمَّا بَسُغَنْ شِيبَ؞ سَبُواْدَ حَكَ سُكَ كُواْمَ عُرُوشَلِيمَ دُواْمِنْ سُنٜىٰمٜىٰشِ عَثَنْ؞
دُكْ مُتَنٜىٰنْ دَ سُكَ سَنْ عِيسَىٰ دَ كُمَ مَاتَنْدَ سُكَبِيُواْ شِ تُنْدَغَ يَنْكِنْ غَلِيلِ، سُكَ ڟَيَ دَنِيسَ سُنَ كَلُّواْ؞