لُكَّ 2:41 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا41 كُواْوَثٜىٰ شٜىٰكَرَا إِيَايٜىٰنْ عِيسَىٰ سُكَنْجٜىٰ عُرُوشَلِيمَ دُوانْ بِكٍ ڧٜىٰتَرٜىٰوَ؞ Faic an caibideil |
سَعَنً ذَاكُ كَيْ دُكَنْ أَبِنْدَ نَعُمَرْثٜىٰكُ كُكَيْ ذُوَا وُرِنْ دَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ ذَيْ ذَاٻَا دُواْمِنْ عَيِ سُجَّدَ دَ سُونَنْسَ، وَتُواْ ذَاكُ كَيْ هَدَايُنْكُ نَڧُواْنَاوَا دَ سَوْرَنْ هَدَايُنْكُ دَ زَكَّرْكُ دَ بَيٜىٰ بَيٜىٰنْكُ نَغُواْدِيَ دَ هَدَايُنْكُ مَڢِے ݣَوْ نَثِكَ ضَنْڟُوَا وَ يَهْوٜىٰهْ؞