4 يَوَّ! نَسَنْ أَبِنْدَ ذَنْيِ، دُوانْ عِدَنْ أَنْكُواْرٜىٰنِ دَغَ عَيْكِنَ، مُتَنٜىٰ سُكَرْٻٜىٰنِ أَغِدَاجٜىٰنْسُ؞›
دُوانْ كَدَ إِنْڧُواْشِ إِنْيِ مُسُونْ سَنِنْكَ، إِنْ ثٜىٰ، ‹وَنٜىٰنٜىٰ يَهْوٜىٰهْ؟› كَدَ كُمَ إِنْ ذَمَ مَتَلَوْثِ حَرْ إِنْيِسَاتَا إِنْ مَيْدَ سُونَنْ اللَّهْ نَأَبِنْ وَسَ؞»
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «مُتَنٜىٰنَ وَوَيٜىٰ نٜىٰ، بَسُ سَنْ نِبَ؞ یَیَ نٜىٰ مَاسُ حَلِنْ دَبَّ، بَسُ دَ غَانٜىٰوَ؞ سُنْ ڠُونِنْتَ ثِكِنْ عَيْكَتَ مُغُنْتَا، عَمَّا بَسُ سَنْ يِنْ أَلْحٜىٰرِبَ؞»
سَيْ وَكِيلِنْ يَثٜىٰ أَ رَنْسَ، ‹مَيْغِدَانَ ذَيْ كُواْرٜىٰنِ دَغَ عَيْكِ، مٜىٰ ذَنْيِ؟ غَاشِ بَانِ دَ ڧَرْڢِنْ نُواْمَ، كُمَ إِنَجِنْ كُنْيَا إِنْ ڢَارَ بَرَ؞
«سَيْ يَكِرَا دُكَنْ مُتَنٜىٰنْ دَ مَيْغِدَنْسَ يَكٜىٰبِنْسُ بَاشِ؞ يَتَمْبَيِ نَڢَرْكُوانْ يَثٜىٰ، ‹نَوَنٜىٰ مَيْغِدَانَ يَكٜىٰبِنْكَ؟›
عِيسَىٰ يَثِيغَبَدَ ثٜىٰوَ «إِنَ دَيْ غَيَ مُكُ، كُيِ أَمْڢَانِ دَ دُوكِيَرْكُ دُواْمِنْ كُسَامُواْ وَكَنْكُ أَبُواْكَيْ؞ تَهَكَ إِنْ دُوكِيَرْ تَڧَارٜىٰ، ذَاعَ كَرْٻٜىٰكُ أَغِدَاجٜىٰ نَهَرْ أَبَدَا؞
وَنَّنْ حِكِمَ بَا إِرِنْ دَتَكٜىٰ سَوْكُواْوَ دَغَ سَمَ بَثٜىٰ، عَمَّا تَدُونِيَاثٜىٰ؞ كُمَ بَتَرُوحَنِيَ بَثٜىٰ، عَمَّا تَ شَيْطَنْ ثٜىٰ؞