57 «مٜىٰيَسَا كُو كَنْكُ بَكُ عِيَ تُنَانِ كُغَانٜىٰ أَبِنْدَ يَڢِݣَوْ كُيِ؟
عِيسَىٰ يَأَمْسَ مُسُ يَثٜىٰ «حَڧِيڧَ إِنَ غَيَ مُكُ، عِدَنْ كُنَدَ بَنْغَسْكِيَ، كُمَ بَ كُيِ شَكَّ بَ كُواْ كَطَنْ، ذَاكُ عِيَيِنْ ڢِيٜىٰدَ أَبِنْدَ نَيِ وَوَنَّنْ ٻَوْرٜىٰ، حَرْ مَا عِدَنْ كُكَثٜىٰ وَبَبَّنْ تُدُنَّنْ، ‹تَاشِ كَڢَاطَ ثِكِنْ تٜىٰكُ،› ذَيْ ڢَرُ؞
غَمَا يَحْيَى يَاذُواْ يَنُونَ مُكُ حَنْيَرْ أَدَلْثِے، بَكُ بَادَ غَسْكِيَابَ؞ عَمَّا مَاسُ كَرْٻَرْ هَرَاجِ دَ كَارُوَيْ سُنْ بَادَ غَسْكِيَ غَرٜىٰشِ؞ دُكْ دَ غَنِنْ حَكَمَا دَغَ بَايَ بَكُ تُوبَ كُنْ غَسْكَتَ شِيبَ؞»
دَظَرَرْ سُنْڢَارَ ڢِتَرْدَ سَابَبِّنْ غَنْيٜىٰ، كُو دَكَنْكُ كُنْسَنْ ثٜىٰوَ دَامِنَ تَيِكُسَ كٜىٰنَنْ؞
كَدَ كُيِ شَرِيعَ بِسَغَ يَدَّ أَبُبُوَ سُكٜىٰ أَغَنِنْ عِدُواْ، عَمَّا كُيِ شَرِيعَ بِسَغَ أَبِنْدَ يَكٜىٰ دَيْدَيْ؞»
سَيْ يَيِ تَتَبَّتَرْ مُسُ دَ مَغَنْغَنُ مَاسُيَوَ، يَنَ تَيِ مُسُ غَرْغَطِے يَنَ ثٜىٰوَ «كُثٜىٰثٜىٰ كَنْكُ دَغَ مُوغُوَرْ ڟَارَرْ نَنْ مَاسُ رَايُوَرْ ݣُونَ ݣُونَ؞»
كُدُوبَ كُغَنِ دَ كَنْكُ، يَيِݣَوْ مَثٜىٰ تَيِ أَدُّعَ غَ اللَّهْ دَ كَنْتَ عَبُوطٜىٰ؟
أَيْ، حَلِنْ رَايُوَا مَا يَكُواْيَ مُكُ ثٜىٰوَ عِدَنْ نَمِجِ يَبَرْ غَاشِنْسَ بَيْ أَسْكٜىٰ بَ، أَبِنْ كُنْيَا نٜىٰ؞
دَ سُنَدَ حِكِمَ، ذَاسُ ڢَهِمْثِ وَنَّنْ، دَ ذَاسُ غَانٜىٰ يَدَّ ڧَرْشٜىٰنْسُ ذَيْ كَسَنْثٜىٰ؞