لُكَّ 1:71 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا71 ذَيْثٜىٰثٜىٰمُ دَغَ حَنُّنْ مَاسُ غَابَادَمُو، دَ دُكَنْ وَطَنْدَ بَاسَسُوانْ غَنِنْمُ؞ Faic an caibideil |
بَايَنْ ݣُونَكِے، وَتُواْ، نَنْ دَ شٜىٰكَرُ مَاسُيَوَ، ذَاعَ تَتَّارَ سُواْجُواْجِنْكَ كَكُمَ كَيْوَ وَتَ ڧَسَا يَاڧِ، وَتَ ڧَسَرْدَ عَكَ سَاكٜىٰ غِنَتَ بَايَنْدَ عَكَ رُشٜىٰتَ عَيَاڧِ؞ ڧَسَرْ نَنْ تَادَطٜىٰ دَ ذَمَنْ كُڢَيْ، ڧَسَا مَرَرْ أَمْڢَانِ، عَمَّا غَاشِ أَنْتَتَّارَ مُتَنٜىٰنْتَ دَغَ أَلْعُمَّيْ مَاسُيَوَ، أَنْكَٰوُاْسُ سُنْيِ ذَمَنْسُ عَكَنْ مَنْيَنْ تُدَّنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، دُكَنْسُ كُوَ سُنَ ذَمَنْ لَاڢِيَ؞