34 مَرْيَمُ تَثٜىٰ وَمَلاَىِٕكَنْ «يَيَ وَنَّنْ ذَيْ ڢَرُ، تُنْدَيَكٜىٰ بَنْ تَٻَ سَنِنْ نَمِجِبَ؟»
ذَيْ يِمُلْكٍ غِدَنْ يَعْڧُوبَ حَرْ أَبَدَا، مُلْكِنْسَ كُمَ بَذَيْ ڧَارٜىٰبَ!»
مَلاَىِٕكَنْ يَأَمْسَ يَثٜىٰ، «رُوحُ مَيْ ڟَرْكِے ذَيْ سَوْكُواْ عَكَنْكِ، إِيكُوانْ مَڢِے طَوْكَكَ كُمَ ذَيْ رُڢٜىٰكِ؞ سَبُواْدَ حَكَ يَرُواْنَّنْ دَ ذَاعَ حَيْڢَ، ذَاعَ ثٜىٰ دَشِ مَيْڟَرْكِے، طَنْ اللَّهْ؞
كَتَاشِ كَشِغَ ثِكِنْ غَرِ، عَثَنْ ذَاعَ ڢَطَا مَكَ أَبِنْدَ ذَاكَيِ؞»