10 عَمَّا دُكَنْ سَوْرَنْ هَدَايُ نَهَڟِ، وَطَنْدَ عَكَ ݣُوٻَ دَ مَيْ كُواْ بَابُ مَيْ، ذَاسُ ذَمَ رَبُواْ نَدُكَنْ یَیَ مَظَا نَ هَٰرُونَ، كُمَ ذَاعَ رَبَ مُسُ دَيْدَيْ؞»
عَمَّا دَ سُكَ عَوْنَ دَ مُودُ، وَنْدَ يَتَارَ مَيْ يَوَ، بَيْيِ مَسَ يَوَ بَ، وَنْدَ يَتَارَ كَطَنْ كُوَ، بَيْ كَاسَ مَسَبَ؞ كُواْوَنّٜىٰنْسُ يَتَتَّارَ دَيْدَيْ أَبِنْدَ يَكٜىٰ بُڧَاتَ؞
«غَا يَدَّ ڧَٰعِدَرْ هَدَايَ تَڠَرَنْ زُمُنْثِ تَكٜىٰ، هَدَايَرْدَ مُتُمْ ذَيْ عِيَ مِيڧَ غَ يَهْوٜىٰهْ؞
كُواْوَثٜىٰ هَدَايَ تَهَڟِ وَدَّ عَكَ تُواْيَ عَثِكِنْ مَتُواْيَ دَ دُكْ أَبِنْدَ عَكَ شِرْيَ عَݣُونُوانْ تُيَ، كُواْ عَكَسْكُوانْ تُيَ، ذَاتَ ذَمَ رَبُواْ نَڢِرِسْتِ وَنْدَ يَمِيڧَ هَدَايَرْ؞
عَمَّا دُوانْ أَ رَبَ عَيْكِنَّنْ دَيْدَيْ يَدَّ يَا كَمَاتَ، سَيْ كُتَيْمَكٜىٰسُ عَيَنْظُ دَ كُنَدَ حَنْيَرْ تَيْمَكُواْ؞ كُو كُمَ لُواْكَثِنْدَ بَاكُدَ وَنِ أَبُ، سُو كُمَ سُنَدَشِ، سَيْ سُو مَا سُتَيْمَكٜىٰكُ؞ تَهَكَ كُواْمٜىٰ ذَيْ ذَمَ دَيْدَيْ؞