ڢِرِسْتُواْثِے 5:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 «عِدَنْ مُتُمْ يَغَانٜىٰ يَعَيْكَتَ طَيَ دَغَ ثِكِنْ وَطَنَّنْ لَيْڢُواْڢِ، سَيْ يَڢُرْتَ إِرِنْ ذُنُوبِنْ دَ يَيِ؞ Faic an caibideil |
ذَيْسَا حَنُّوَنْسَ بِيُ عَكَنْ كَيْ نَبُنْسُرُ مَيْ رَيْ، يَنَ ڢُرْتَ دُكَنْ لَيْڢُواْڢِنْ یَیَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ دَ دُكَنْ ذُنُبَنْ غَنْغَنْثِنْسُ دَ دُكَنْ ذُنُبَنْسُ؞ تَهَكَ ذَاعَ ظُبَ دُكَنْ ذُنُبَنْ یَیَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ عَكَنْ بُنْسُرُنْ؞ بَايَنْ حَكَ ذَاعَ كُواْرِ بُنْسُرُنْ أَدَاجِ تَهَنُّنْ وَنْدَ عَكَ شِرْيَ دُواْمِنْ وَنَّنْ حِدِمَ؞