ڢِرِسْتُواْثِے 4:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 ذَيْ كَٰوُاْ طَنْ بِجِمِنْ أَغَبَنْ يَهْوٜىٰهْ عَڧُواْڢَرْ شِغَ تٜىٰنْتِنْ سَدُوَ، يَسَا حَنُّنْسَ عَكَنْ كَيْ نَطَنْ بِجِمِنْ، سَيْ عَيَنْكَ أَوُرِنْ أَغَبَنْ يَهْوٜىٰهْ؞ Faic an caibideil |
بَايَنْ ڟَوُانْ لُواْكَثِ بَݣَويْ سَوْ سِتِّنْ دَ بِيُ، ذَاعَ كَوَرْدَ وَنْدَ عَكَ كٜىٰٻٜىٰ كُمَ بَذَيْ ضَغٜىٰ دَ كُواْمٜىٰبَ؞ سُواْجُواْجِنْ شُوغَبَنَّنْ دَ ذَيْذُواْ ذَاسُ هَلَّكَ بِرْنِ دَ وُرِے مَيْ ڟَرْكِے؞ عَمَّا ڧَرْشٜىٰنْ بِرْنِنْ ذَيْذُواْ كَمَرْ أَمْبَلِيَرْ ضُوَ؞ أَنْ شِرْيَ ذَاعَيِ يَاڧٜىٰ يَاڧٜىٰ دَ هَلَّكَرْوَ حَرْ ڧَرْشٜىٰنْ؞
ذَيْسَا حَنُّوَنْسَ بِيُ عَكَنْ كَيْ نَبُنْسُرُ مَيْ رَيْ، يَنَ ڢُرْتَ دُكَنْ لَيْڢُواْڢِنْ یَیَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ دَ دُكَنْ ذُنُبَنْ غَنْغَنْثِنْسُ دَ دُكَنْ ذُنُبَنْسُ؞ تَهَكَ ذَاعَ ظُبَ دُكَنْ ذُنُبَنْ یَیَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ عَكَنْ بُنْسُرُنْ؞ بَايَنْ حَكَ ذَاعَ كُواْرِ بُنْسُرُنْ أَدَاجِ تَهَنُّنْ وَنْدَ عَكَ شِرْيَ دُواْمِنْ وَنَّنْ حِدِمَ؞