ڢِرِسْتُواْثِے 23:10 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا10 يَڢَطَا وَمُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ وَطَنَّنْ ڧَٰعِدُواْدِ؞ «سَعَدَّ كُكَ شِغَ ڧَسَرْدَ نَكٜىٰ بَاكُ، إِنْ كُنْيِ غِرْبِے، سَيْ كُطَوْكِ دَمِ دَغَ نُونً ڢَارِ نَغِرْبِنْكُ كُكَيْوَ ڢِرِسْتِ؞ Faic an caibideil |
وَطَنَّنْ مُتَنٜىٰنٜىٰ وَطَنْدَ بَسُ تَٻَ ڧَظَنْتَرْدَ كَنْسُ تَوُرِنْ ݣُونَ دَ مَاتَا بَ، دُواْمِنْ سُنْيِ ذَمَنْ ڟَبْتَ؞ سُونٜىٰ سُكٜىٰبِنْ طَنْ ضَغُوانْ دُكْ عِنْدَ يَتَڢِے؞ وَطَنَّنْ نٜىٰ أَنْڢَنْشٜىٰسُ دَغَ ثِكِنْ سَوْرَنْ مُتَنٜىٰ، سُونٜىٰ كُمَ كَمَرْ نُونً ڢَارِ نَأَمْڢَانِنْ غُواْنَرْ دَ ذَاعَ مِيڧَ غَ اللَّهْ دَ كُمَ طَنْ ضَغُوانْ؞