ڢِرِسْتُواْثِے 21:5 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا5 «ڢِرِسْتُواْثِے بَذَاسُ أَسْكٜىٰ وَنِ غٜىٰڢٜىٰ نَكَنْسُبَ، كُواْ ڠَرَ غٜىٰڢٜىٰنْ غٜىٰمُنْسُ، كُواْ سُيِ ذَانِ أَجِكِنْسُ دُواْمِنْ نُونَ بَڧِنْ ثِكِيبَ؞ Faic an caibideil |
مُوسَٰى يَثٜىٰ وَ هَٰرُونَ دَ یَیَنْسَ عٜىٰلٜىٰيَظَرْ دَ عِتَمَرْ «كَدَ كُبَرْ غَاشِنْ كَنْكُ بَرْكَتَيْ وَيْ كُنَ مَكُواْكِ، كُواْ كُيَيَّغٜىٰ رِيغُنَنْكُ نَڢِرِسْتِ؞ إِنْ كُنْيِ حَكَ، ذَاكُ مُتُ كُكُمَ جَٰوُاْ ڢُشِنْ اللَّهْ عَكَنْ دُكَنْ جَمَعَرْ؞ عَمَّا كُبَرْ یَنْعُوَنْكُ، وَتُواْ دُكَنْ غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، سُيِ كُوكَنْ مُتُوَرْ دَ وُتَرْ يَهْوٜىٰهْ تَجَٰوُاْ مُكُ؞
ذَنْ مَيْدَ بُكُكُوَنْكُ سُذَمَ أَبِنْ بَڧِنْ ثِكِ؞ دُكَنْ وَاڧُواْڧِنْكُ ذَاسُ ذَمَ وَاڧُواْڧِنْ كُوكَنْ مُتُوَ؞ ذَنْسَا ڟُمُّواْكِ سُذَمَ رِيغُنَنْكُ، إِنْمَيْدَ كَوُنَنْكُ كَمَرْ نَ عُنْغُلُ؞ ذَاكُيِ كُوكَا كَمَرْ إِيَايٜىٰنْ دَ سُكَ رَسَ طَنْسُ طَيَ تَكْ؞ عَڧَرْشٜىٰ، رَانَرْ ذَاتَ ذَمَ دَ طَاثِ ڨُورَيْ!»