ڢِرِسْتُواْثِے 20:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 يَڧَارَ ثٜىٰ وَمُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ «دُكْ وَنِ دَغَ ثِكِنْكُ إِسْرَٰٓءِيلَاوَا كُواْ بَڧُوانْ دَيَكٜىٰ ذَمَ عَثِكِنْكُ، وَنْدَ يَمِيڧَ طَيَ دَغَ ثِكِنْ یَیَنْسَ هَدَايَ غَ غُنْكِنَّنْ مُواْلٜىٰكْ، ذَاعَ كَشٜىٰ مُتُمِنْ؞ دُكَنْ جَمَعَرْكُ عَڧَسَرْ نٜىٰ ذَاسُ جٜىٰجّٜىٰڢٜىٰشِ دَ دُوَڟُو سُكَشٜىٰ؞ Faic an caibideil |
هَرْوَيَوْ كُنَ مِيڧَ ݣَوْتَنْكُ، كُنَسَا یَیَنْكُ سُكَبِے تَثِكِنْ وُتَا؞ تَهَكَ كُكَ ڧَظَنْتَرْدَ كَنْكُ تَوُرِنْ دُكَنْ غُمَكَنْكُ؞ أَغَنِنْكُ ذَاكُذُواْ كُنٜىٰمِ شَوَرَا دَغَ غَرٜىٰنِ، يَا كُو غِدَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ؟ حَڧِيڧَ، نَا ضَنْڟٜىٰ دَ رَيْنَ بَذَنْ تَٻَ يَرْدَ كُنٜىٰمِ شَوَرَا دَغَ غَرٜىٰنِبَ؞ نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞