ڢِرِسْتُواْثِے 2:12 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا12 ذَاعَ عِيَ كَٰوُاْسُ هَدَايَ تَنُونً ڢَارِ غَ يَهْوٜىٰهْ نٜىٰ، عَمَّا بَذَاعَ مِيڧَسُ عَكَنْ بَغَدٜىٰ هَدَايَ مَيْ دَاطِنْ ڧَنْشِبَ؞ Faic an caibideil |
وَطَنَّنْ مُتَنٜىٰنٜىٰ وَطَنْدَ بَسُ تَٻَ ڧَظَنْتَرْدَ كَنْسُ تَوُرِنْ ݣُونَ دَ مَاتَا بَ، دُواْمِنْ سُنْيِ ذَمَنْ ڟَبْتَ؞ سُونٜىٰ سُكٜىٰبِنْ طَنْ ضَغُوانْ دُكْ عِنْدَ يَتَڢِے؞ وَطَنَّنْ نٜىٰ أَنْڢَنْشٜىٰسُ دَغَ ثِكِنْ سَوْرَنْ مُتَنٜىٰ، سُونٜىٰ كُمَ كَمَرْ نُونً ڢَارِ نَأَمْڢَانِنْ غُواْنَرْ دَ ذَاعَ مِيڧَ غَ اللَّهْ دَ كُمَ طَنْ ضَغُوانْ؞