4 «كَدَ كُجُويَا كُبِے غُمَكَ، كُواْ كُوَ كُيِ صِڢُّواْڢِنْ ظُبِے دُواْمِنْ يِنْ سُجَّدَ أَغَرٜىٰسُ؞ نِنٜىٰ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ؞
عَمَّا كَيْ يٜىٰرُواْبُواْوَمْ كَا عَيْكَتَ مُغُنْتَا ڢِيٜىٰدَ دُكَنْ وَطَنْدَ سُكَارِغَاكَ؞ كَيِ وَكَنْكَ أَلُّواْلِ، كَيِ صِڢُّواْڢِنْ ظُبِے، وَطَنْدَ سُكَسَا نِے اللَّهْ نَيِ ڢُشِے، كَكُمَ جُويَا مِنِ بَايَ؞
غَمَا دُكَنْ أَلُّواْلِنْ ڧَبِيلُ غُمَكَ نٜىٰ، عَمَّا يَهْوٜىٰهْ نٜىٰ يَيِ سَمَّيْ؞
أَهَظْ يَيِ تَڢِيَ أَ حَنْيَرْ سَرَاكُنَنْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞ بَنْدَ حَكَمَا، يَڧٜىٰرَ صِڢُّواْڢِنْ ظُبِے نَ بَعَلْ دُواْمِنْ يَبَوْتَا مُسُ؞
غَمَا دُكَنْ أَلُّواْلِنْ ڧَبِيلُ غُمَكَنٜىٰ، عَمَّا يَهْوٜىٰهْ نٜىٰ يَيِ سَمَّيْ؞
بَذَاكُيِ وَكَنْكُ أَلُّواْلِ نَأَظُرْڢَا كُواْ نَظِينَارِيَ دُواْمِنْ عَيِ مُسُ سُجَّدَ حَطٜىٰ دَنِے بَ؞
هَٰرُونَ كُوَ يَكَرْٻِ ذُواْبَّنْ ظِينَارِيَ دَغَ حَنُّنْسُ، يَنَرْكَرْ دَسُو يَيِ ظُبِے نَصِڢَّرْ طَنْ بِجِمِ دَشِ؞ دَ مُتَنٜىٰ سُكَ غَنِ، سُكَتَادَ مُرْيَ سُكَثٜىٰ «يَا إِسْرَٰٓءِيلَ، وَنَّنْ شِينٜىٰ اللَّهْ وَنْدَ يَڢِتَرْ دَكُو دَغَ ڧَسَرْ مَصَرْ!»
«بَذَاكَيِ ظُبِنْ غُنْكِنْ أَلُّواْلِ نَڧَرْڢٜىٰبَ؞
غَمَا نِنٜىٰ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ؞ كُكٜىٰٻٜىٰ كَنْكُ دَ ڟَرْكِے، كُذَمَ مَاسُ ڟَرْكِے، غَمَا نِے مَيْ ڟَرْكِے نٜىٰ؞ بَذَاكُ ڧَظَنْتَرْ دَكَنْكُ دَ وَنِ أَبُ مَيْ رَرَّڢٜىٰ عَڧَسَابَ؞
أَ شٜىٰكَرَا تَبِيَرْ نٜىٰ ذَاكُ عِيَ ثِنْ یَیَنْ عِتَتُوَنْ؞ تَهَكَنٜىٰ عِتَتُوَنْكُ ذَاسُ ڧَارَ بَادَ یَیَ دُواْمِنْكُ؞ نِنٜىٰ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ؞
«سَعَدَّ كُكَ مِيڧَ هَدَايَ تَڠَرَنْ زُمُنْثِ غَ يَهْوٜىٰهْ، سَيْ كُيِ هَدَايَرْ بِسَغَ ڧَٰعِدَ دُواْمِنْ عَكَرْٻَ؞
يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ «بَذَاكُ سَسَّڧَ وَكَنْكُ غُنْكِ كُواْ صِڢَّبَ، كُواْ كُتَادَ وَنِ دُوڟٜىٰنْ سُجَّدَ، كُواْ كُسَسَّڧَ دُوَڟُو عَڧَسَرْكُ دُواْمِنْ سُجَّدَ، غَمَا نِنٜىٰ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ؞
‹تُواْ، سَيْ كُدُوبِے رَايُوَرْكُ دَݣَوْ دَغَ يَنْذُ ذُوَا نَنْ غَبَ، وَتُواْ دَغَ رَانَ تَعَشِرِنْ دَ حُطُ غَ وَتَنْ تَرَ، رَانَرْ دَ عَكَ كَڢَ تُوشٜىٰنْ غِنِنْ غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ؞ إِنَ سُواْ كُيِ تُنَانِ غَمٜىٰدَ وَنَّنْ تَمْبَيَ؞
سَبُواْدَ حَكَ كُو دَ نَكٜىٰ ڧَوْنَ، كُغُجٜىٰ وَبَوْتَرْ غُمَكَ؞
« ‹لَعَنَنّٜىٰ نٜىٰ مُتُمِنْدَ يَسَسَّڧَ غُنْكِ كُواْ يَيِ ظُبِنْ غُنْكِنْ أَلُّواْلِ نَڧَرْڢٜىٰ، عَيْكِنْ ڠُونِ، سَيْ يَاكَڢَشِ أَوَنِ وُرِے عَٻُواْيٜىٰ؞ أَبِنْ ڨَمَ نٜىٰ غَ يَهْوٜىٰهْ؞› «سَيْ دُكَنْ جَمَعَ سُأَمْسَ سُثٜىٰ، ‹أَمِينْ!›
دُواْمِنْ كَدَ كُڧَظَنْتَرْ دَكَنْكُ تَوُرِنْ سَسَّڧَ وَنِ غُنْكِ مَيْ كَمَنِّنْ وَتَ حَلِتَّ، كُواْ كَمَنِّنْ نَمِجِ، كُواْ تَمَثٜىٰ،
سَيْ كُڧُواْنٜىٰ صِڢُّواْڢِنْ أَلُّواْلِنْسُ دَ وُتَا؞ كَدَ كُيِ ݣُوطَيِنْ أَظُرْڢَا كُواْ ظِينَارِيَرْ دَ عَكَيِ غُمَكَ دَسُو؞ كَدَ كُݣُوشٜىٰسُ، دُواْمِنْ كَدَ يَذَمَ مُكُ تَرْكُواْ، غَمَا أَبِنْ ڨَمَ نٜىٰ غَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ؞
يَا كُو یَیَنَ وَطَنْدَ نَكٜىٰ ڧَوْنَ، كُكِيَايٜىٰ كَنْكُ دَغَ بِنْ أَلُّواْلِنْ ڧَضْيَا؞