ڢِرِسْتُواْثِے 16:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 كَاڢِنْ يَشِغَ، سَيْ يَيِ وَنْكَ دَ ضُوَ يَسَا رِيغُنَنْسَ نَلِيلِنْ نَنُونَ كٜىٰٻٜىٰوَرْسَ دَ ڟَرْكِے غَ يَهْوٜىٰهْ، وَتُواْ غَجٜىٰرٜىٰنْ وَنْدُواْ دَ غَجٜىٰرِيَرْ رِغَا دَ أَبِنْ طَمَرَ دَ هُولَرْ ڢِرِسْتِ؞ Faic an caibideil |
غَا مُتُمْ شِدَ سُكَ ڢِتُواْ دَغَ وَجٜىٰنْ ڧُواْڢَرْ غِدَنْ اللَّهْ وَدَّ تَكٜىٰ أَوُرِے مَڢِے ڟَيِ تَنَ ڢُسْكَنْتَرْ أَرٜىٰوَ، كُواْوَنّٜىٰنْسُ دَ مَكَامِنْسَ نَهَلَّكَرْوَ أَ حَنُّ؞ عَڟَكِيَرْسُ أَݣَويْ وَنِ مُتُمْ سَنْيٜىٰ دَ رِغَرْ لِيلِنْ، يَنَ كُمَ رَاتَيٜىٰ دَ أَبِنْ رُبُوتُو أَغٜىٰڢٜىٰنْسَ؞ سَيْ سُكَ شِغَ، سُكَ ڟَيَ أَغٜىٰڢٜىٰنْ بَغَدٜىٰنْ تَغُلَّ؞