ڢِرِسْتُواْثِے 12:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 «عِدَنْ كُمَ بَذَاتَ عِيَ كَٰوُاْ تُنْكِيَبَ، سَيْ تَكَٰوُاْ كُرْثِيُواْيِ بِيُ كُواْ تَتَّبَرُ بِيُ، طَيَ دُواْمِنْ هَدَايَ تَڧُواْنَاوَا، طَيَ كُمَ دُواْمِنْ هَدَايَ تَوَنْكٜىٰ ذُنُوبِ؞ ڢِرِسْتِ ذَيْ مِيڧَ هَدَايَ تَڟَبْتَثٜىٰوَرْتَ، ذَاتَ كُوَ ذَمَ مَرَرْ ڧَظَنْتَا؞» Faic an caibideil |
«عَمَّا عِدَنْ مُتُمِنْ مَرَرْ ڧَرْڢِے نٜىٰ، حَرْ بَذَيْ عِيَ كَٰوُاْ أَبُبُوَنَّنْبَ، تُواْ سَيْ يَطَوْكِ طَنْ ضَغُواْ طَيَ دُواْمِنْ هَدَايَ تَشَاڢٜىٰ لَيْڢِے، أَ مِيڧَشِ هَدَايَ تَطَغَوَ دُواْمِنْ ڟَبْتَثٜىٰوَرْسَ؞ مُتُمِنْ ذَيْ كَٰوُاْ كِلُواْ طَيَ نَغَارِنْ حَڟِ مَيْ لَوْشِ وَنْدَ عَكَ ݣُوٻَ دَ كَشِ طَيَ ثِكِنْ عُكُ نَمَنْ ظَيْتُنْ،
«عَمَّا عِدَنْ بَذَيْ عِيَ كَٰوُاْ كُرْثِيُواْيِ بِيُ كُواْ یَنْ تَتَّبَرُ بِيُ بَ، تُواْ، سَيْ يَكَٰوُاْ كِلُواْ طَيَ نَغَارِنْ حَڟِ مَيْ لَوْشِ دُواْمِنْ هَدَايَ تَوَنْكٜىٰ ذُنُوبِنْدَ يَعَيْكَتَ؞ بَذَيْسَا مَيْ كُواْ تُرَارٜىٰ عَكَيْبَ، غَمَا هَدَايَ ثٜىٰ تَوَنْكٜىٰ ذُنُوبِ بَ هَدَايَ تَهَڟِ بَ ثٜىٰ؞
«عَمَّا عِدَنْ مُتُمْ بَذَيْ عِيَ كَٰوُاْ وَ يَهْوٜىٰهْ تُنْكِيَ كُواْ عَكُيَ بَ دُواْمِنْ بِيَنْ أَلْحَكِنْ ذُنُوبِنْدَ يَعَيْكَتَ، تُواْ، سَيْ يَكَٰوُاْ كُرْثِيُواْيِ بِيُ كُواْ یَنْ تَتَّبَرُ بِيُ؞ ذَاعَيِ أَمْڢَانِ دَ طَيَ دُواْمِنْ هَدَايَ تَوَنْكٜىٰ ذُنُوبِ، طَيَ كُمَ نَهَدَايَ تَڧُواْنَاوَا؞