12 دُكْ أَبِنْدَ يَكٜىٰ عَثِكِنْ ضُوَيٜىٰ عَمَّا بَاشِ دَ ڧٜىٰغٜىٰ كُواْ ٻَوُانْ ڢَتَرْ جِكِے، ذَيْ ذَمَ أَبِنْ ڨَمَ كٜىٰنَنْ أَغَرٜىٰكُ؞
سَيْ هَٰرُونَ يَمِيڧَ سَنْدَنْ كِيوُانْسَ عَبِسَ ضُوَيٜىٰنْ مَصَرْ، سَيْ ݣُوطِ سُكَيِ تَڢِتُواْوَ حَرْ سُنْ رُڢٜىٰ ڧَسَرْ مَصَرْ؞
إِرِنْ وَطَنَّنْ ذَاسُ ذَمَ أَبِنْ ڨَمَ أَغَرٜىٰكُ، بَذَاكُثِ نَامَنْسُبَ؞ مُوشٜىٰنْسُ كُمَ ذَيْ ذَمَ أَبِنْ ڨَمَ كٜىٰنَنْ أَغَرٜىٰكُ؞
«غَا إِرِنْ ڟُنْڟَيٜىٰنْ دَ ذَاكُ طَوْكَ أَبِنْ ڨَمَنٜىٰ، بَذَاكُ عِيَثِبَ، سُنْ ذَمَ أَبِنْ ڨَمَ كٜىٰنَنْ أَغَرٜىٰكُ؞ سُونٜىٰ غَغَّڢَ دَ عُنْغُلُ دَ مِكِيَ،