مَكُواْكِ 4:6 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا6 حُكُنْثِنْ لَيْڢِنْ مُتَنٜىٰنْ ذُوثِيَاتَ يَڢِ نَ سُواْدُوامْ، سُواْدُوامْ وَدَّ عَكَ تُمْٻُكٜىٰ بَا لَابَرِ، بَاوَنْدَ يَسَا حَنُّ عَكَيْ ثِكِنْ مَكُواْكِ؞ Faic an caibideil |
عَثِكِنْ أَنَّبَاوَنْ عُرُوشَلِيمَ، نَغَ وَنِ أَبُ مَڢِے بَنْ ڨَمَ؞ سُنَيِنْ ظِنَ سُنَ تَڢِيَ ثِكِنْ ڧَضْيَا، سُنَ ڧَرْڢَڢَ حَنُّنْ مَاسُ عَيْكَتَ مُغُنْتَا، حَرْ بَاوَنْدَ يَجُويَ دَغَ حَلِنْ مُغُنْتَارْسَ؞ دُكَنْسُ سُنْ ذَمَ كَمَرْ سُواْدُوامْ أَغَرٜىٰنِ، مَذَوْنَنْ بِرْنِنْسُ كُوَ كَمَرْ غُواْمُواْرَ؞»