12 سَرَاكُنَنْ دُونِيَا بَسُ غَسْكَتَبَ، مَذَوْنَنْ دُونِيَا مَا بَسُيِ ڟَمَّنِ ثٜىٰوَ أَبُواْكَنْ غَابَادَ مَاسُ ڧِنْ عُرُوشَلِيمَ ذَاسُ عِيَ شِغَ ڧُواْڢُواْڢِنْتَبَ؞
أَ رَانَ تَبَݣَويْ غَ وَتَنْ بِيَرْ، وَدَّ تَذَمَ شٜىٰكَرَا تَغُواْمَشَا تَرَ تَمُلْكٍ سَرْكِے نٜىٰبُكَدْنٜىٰزَّرْ نَ بَابِيلَ، نٜىٰبُظَرَدَنْ، شُوغَبَنْ یَنْ غَادِنْ سَرْكِنْ بَابِيلَ يَشِغَ عُرُوشَلِيمَ؞
غَاشِ، إِنَ غَابَادَكُو، يَا كُو مَذَوْنَنْ ݣُورِ، كُو مَذَوْنَ أَ ڢِيلِنْ دُوَڟُو، كُو دَ كُكٜىٰثٜىٰوَ «وَ ذَيْ عِيَ غَنْغَرُواْوَ وُرِنْمُ، وَ مَا ذَيْ عِيَ شِغَ وُرَارٜىٰنْ ٻُيَنْمُ؟» نِے يَهْوٜىٰهْ نَا ڢَطَا؞