مَكُواْكِ 2:7 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا7 عُبَنْغِجِ يَڧِ بَغَدٜىٰنْسَ يَكُمَ ڧِ وُرِنْسَ مَيْ ڟَرْكِے؞ يَبَادَ بِرْنِ أَ حَنُّنْ أَبُواْكَنْ غَابَا؞ أَبُواْكَنْ غَابَا سُكَيِ إِيهُ أَ غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ إِيهٌ نَصَرَا إِرِنْ نَرَانَرْ بِكٍ دَ عَكَ ڟَارَا؞ Faic an caibideil |
سُڢَطَا وَ سَرْكِے صَدِڧِيَ سُثٜىٰ «غَا أَبِنْدَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ يَثٜىٰ؞ ‹غَاشِ، ذَنْ جُويَا كَايَنْ يَاڧِنْ دَسُكٜىٰ أَ حَنُّنْكُ، وَطَنْدَ كُكٜىٰ أَمْڢَانِ دَسُو كُنَ يَاڧِ دَ سَرْكِنْ بَابِيلَ دَ كَلْدِيَاوَا، مُتَنٜىٰنْ دَ سُكَ كٜىٰوَيٜىٰ كَتَنْغَرْ بِرْنِنْكُ؞ ذَنْ مَيْدَ كَايَنْ يَاڧِنَّنْ سُذَمَ بَنْظَ أَ حَنُّنْكُ، إِنْ تَتَّرَاسُ أَڟَكِيَرْ بِرْنِنْكُ؞
«أَنَّبِے مِيكَ دَغَ مُواْرٜىٰشٜىٰتْ يَيِ أَنَّبْثِنْسَ أَ لُواْكَثِنْ دَ سَرْكِے هٜىٰزٜىٰكِيَ يَكٜىٰ مُلْكِ أَ يَهُودَ؞ مِيكَ يَيِ وَدُكَنْ جَمَعَرْ يَهُودَ مَغَنَ ثٜىٰوَ « ‹إِنْجِنِ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، سِهِيُواْنَ ذَاعَ نُواْمٜىٰتَ كَمَرْ ڢِيلِنْ غُواْنَ، عُرُوشَلِيمَ ذَاتَ ذَمَ تُلِنْ بُواْلَ، تُدُنْ دَ عَكَ غِنَا غِدَنْ يَهْوٜىٰهْ عَكَنْسَ ذَيْ ذَمَ ڧَرَمِنْ وُرِنْ سُجَّدَ عَكُرْمِ؞› »