مَكُواْكِ 2:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 دَ ڢُشِنْسَ، يَيَنْكٜىٰ ڧَرْڢِنْ سُواْجُواْجِنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، يَجَنْيٜىٰ حَنُّنْسَ مَيْ إِيكُواْ دَغَ غَرٜىٰسُ، سَعَدَّ سُكٜىٰ ڢُسْكَنْثِ أَبُواْكَنْ غَابَا؞ كَمَرْ هَرْشٜىٰنْ وُتَا مَيْ ثِنْيٜىٰوَ، يَڧُواْنٜىٰ دُكَنْ أَبِنْدَ يَكٜىٰ نَظُرِيَرْ يَعْڧُوبَ؞ Faic an caibideil |
يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا يَثٜىٰ «غَاشِ، رَانَ تَنَ ذُوَا، تَنَ ڧُونَ كَمَرْ وُتَرْ مَڧٜىٰرَ، سَعَدَّ دُكَنْ مَاسُ غِرْمَنْ كَيْ دَ دُكَنْ مَاسُ عَيْكَتَ مُغُنْتَا ذَاسُ ڧُواْنٜىٰ كَمَرْ بُوسَشِّيَرْ ثِيَوَ؞ رَانَرْ دَتَكٜىٰ ذُوَا ذَاتَ ثِنْيٜىٰسُ ڧُرْمُسْ دَغَ تُوشٜىٰ حَرْ رَسَّنْسُ، بَا أَبِنْدَ ذَيْ ضَغٜىٰ مُسُ؞