سَيْ يَهْوٜىٰهْ يَثٜىٰ وَ شَيْطَنْ «كُواْ كَا لُورَ دَ بَاوَنَ أَيُوبَ؟ بَابُوَنِ مَيْكَمَ دَشِ عَدُونِيَا، شِے مَرَرْ لَيْڢِے نٜىٰ، كُمَ مَيْ غَسْكِيَ أَظُوثِ؞ يَنَ جِنْ ڟُواْرُواْنَ، يَنَ كُمَ جُويَا بَايَ غَ مُغُنْتَا؞ كُواْدَيَكٜىٰ كَيْ كَسَا إِنْيِ غَابَادَشِ، إِنْكُمَ هَلَكَاشِ بَاتَرٜىٰدَ وَنِ دَلِيلِبَ، دُكْدَهَكَ بَيْ ثَنْجَبَ، يَنَاثٜىٰ ثِكِنْ مُتُنْثِنْسَ؞»