مَكُواْكِ 1:9 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا9 جِنِنْ ڧَظَنْتَرْتَ يَنُونَ أَ ذَنٜىٰنْتَ، بَتَمَا يِتُنَانِ يَدَّ ڧَرْشٜىٰنْتَ ذَيْ كَسَنْثٜىٰبَ؞ غَاشِ، ڢَاطُوَرْتَ تَذَمَ مُومُّنَ، بَابُ مَيْ تَعَظَنْتَرْ دَ عِتَ؞ يَا يَهْوٜىٰهْ، دُوبِے وَهَلَاتَ! أَبُواْكَنْ غَابَنَ سُنْثِ نَصَرَا عَكَيْنَ! Faic an caibideil |
«يَنْذُ ڢَا، يَا اللَّهْ نْمُ، اللَّهْ مَيْغِرْمَ، مَيْ إِيكُواْ دَ مَيْ بَنْ ڟُواْرُواْ، مَيْ كِيَايٜىٰ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ دَ مَيْ ڧَوْنَ مَرَرْ ثَنْجَاوَا، كَدَ كَرٜىٰنَ وَهَلَرْمُ أَعِدُوانْكَ! وَهَلَرْ دَ تَذُواْ كَنْمُ دَ كَنْ سَرَاكُنَنْمُ دَ كَنْ شُوغَبَنِّنْمُ، دَ كَنْ ڢِرِسْتُواْثِنْمُ دَ كَنْ أَنَّبَاوَنْمُ، دَ كَنْ كَاكَنِّنْمُ دَ كَنْ دُكَنْ مُتَنٜىٰنْكَ، تُنْدَغَ زَامَانِنْ سَرَاكُنَنْ أَسُّرِيَ حَرْ ذُوَا يَوْ؞
مَيْ يِوُوَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكَ يَلُورَ دَ دُكَنْ مَغَنْغَنُنْ غُواْرِنَّنْ نَوَكِيلِنْ أَسُّرِيَ، وَنْدَ شُوغَبَنْسَ سَرْكِنْ أَسُّرِيَ يَعَيْكَ يَيِ وَ اللَّهْ مَيْ رَيْ؞ مَيْ يِوُوَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكَ ذَيْ ڟَاوَتَا وَمَغَنْغَنُنَّنْ دَ يَجِ؞ كَيْ ڢَا، سَيْ كَتَادَ أَدُّعَرْكَ سَبُواْدَ ضَغُواْوَرْ جَمَعَرْكَ؞› »
«عَكِرَا مَاسُ ڢَطَ دَ بَكَ سُذُواْ سُڢَاطَوَ بَابِيلَ، دُكَنْ مَاسُ يَاڧِ دَ بَكَ سُكٜىٰوَيٜىٰ بَابِيلَ؞ كَدَ عَيَرْدَ وَنِ يَڟِيرَا؞ أَ يِ رَامُوَا عَكَنْتَ بِسَغَ أَيُّكَنْتَ، عَيِمَتَ دَيْدَيْ يَدَّ تَعَيْكَتَ، غَمَا تَايِ وَ يَهْوٜىٰهْ رٜىٰنِ، شِے وَنْدَ يَكٜىٰ مَيْ ڟَرْكِے نَ إِسْرَٰٓءِيلَ؞