مَكُواْكِ 1:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 يَهُودَ تَتَڢِے بَوْتَا، عَثَنْ تَشَا عَذَابَ دَ عَيْكِنْ بَوْتَا؞ يَنْذُ تَنَ ظَوْنٜىٰ أَڟَكِيَرْ سَوْرَنْ أَلْعُمَّيْ، عَمَّا بَتَسَامِ هُوتَوَابَ؞ غَاشِ، مَاسُبِنْتَ دَ يَاڧِ سُنْ كَمَاتَ عَثِكِنْ وَهَلَرْتَ بَابُ حَنْيَرْ ڟِيرَا؞ Faic an caibideil |
سَيْ عَكَ ڢَسَ وَنِ سَاشٜىٰ نَكَتَنْغَرْ بِرْنِنْ؞ سَيْ دُكَنْ سُواْجُواْجِنْ سُكَ غُدُ دَ دَرٜىٰ تَوُرِنْ ڧُواْڢَرْ دَتَكٜىٰ ڟَكَانِنْ بَنْغُواْ بِيُ، وَدَّ تَكٜىٰ كُسَدَ غُواْنَرْ سَرْكِے؞ سَعَدَّ سُواْجُواْجِنْ بَابِيلَ سُنَ كٜىٰوَيٜىٰ دَ بِرْنِنْ، سَرْكِے صَدِڧِيَ دَ سُواْجُواْجِنْسَ سُكَ غُدُ ذُوَا تَݣُورِنْ يُواْدَنْ؞
«دُكْدَهَكَ، يَنْذُ غَاشِ، إِنَ شِرِنْ كِرَوُاْ مُتَنٜىٰ مَاسُ كَامُنْ كِيڢِ دَيَوَ، سُكَامَ مُتَنٜىٰنَّنْ؞ دَغَ بَايَ كُمَ ذَنْ كِرَوُاْ مُتَنٜىٰ مَاسُ ڢَرَوْتَ دَيَوَ، سُڢَرَوْثِ مُتَنٜىٰنَّنْ؞ ذَاعَيِ ڢَرَوْتَرْسُ عَكُواْوَنٜىٰ بَبَّنْ تُدُ دَ كُمَ عَكُواْوَنٜىٰ تُدُ، حَرْ مَا عَثِكِنْ كُواْغُوانْ دُوَڟُو؞