سَيْ سَرْكِے يَتَاشِ دَ دَرٜىٰنْ، يَثٜىٰوَ مَاسُ يِمَسَ حِدِمَ «نَسَنْ أَبِنْدَ سُورِيَاوَنْ سُكٜىٰ شِرِ! سُنْسَنْ غَمٜىٰدَ يُنْوَرْ دَمُكٜىٰ عَثِكِ أَنَنْ، دُواْمِنْ حَكَ سُنْبَرْ سَنْسَنِنْسُ سُكَ شِغَ دَاجِ سُكَ ٻُيَ؞ سُنَ تُنَانِ ثٜىٰوَ عِدَنْ مُنْ بَرْ بِرْنِ مُكَ ڢِتَ نٜىٰمَنْ عَبِنْثِ، سَيْ سُڢَاطُواْ مَنَ، سُكَكَّامَمُ دَرَيْ، سُڨُوثٜىٰ بِرْنِنْمُ؞»