سَبُواْدَ حَكَ، لُواْكَثِنْ دَ يَهْوٜىٰهْ يَبَاكُ هُوتُ دَغَ دُكَنْ أَبُواْكَنْ غَابَنْكُ عَكُواْعِنَ ثِكِنْ ڧَسَرْدَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ يَكٜىٰ بَاكُ دُواْمِنْ كُثِ غَادُوانْتَ كُمَلَّكٜىٰتَ، سَيْ كُكَوَرْدَ سُونَنْ أَمَلٜىٰكْ دَغَ ڧَرْڧَشِنْ سَمَ، حَرْ بَا وَنِ عَدُونِيَا دَ ذَيْسَاكٜىٰ تُنَاوَا دَسُو؞ كَدَ كُمَنْتَا!»