يُواْشُوَ 7:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 يُواْشُوَ كُوَ يَعَيْكَ وَطَنْسُ مُتَنٜىٰ دَغَ يٜىٰرِكُواْ ذُوَا أَيْ، بِرْنِنْ دَيَكٜىٰ غَبَسْ دَ بٜىٰتٜىٰلْ كُسَدَ بٜىٰتَوٜىٰنْ، يَثٜىٰ مُسُ «كُتَڢِے كُلٜىٰڧِ أَسِيرِنْ ڧَسَرْ؞» سَيْ كُمَ مُتَنٜىٰنْ سُكَ تَڢِے سُكَ لٜىٰڧُواْ أَسِيرِنْ أَيْ؞ Faic an caibideil |
يِ إِيهُ، يَا كُو مُتَنٜىٰنْ هٜىٰشْبُوانْ، غَمَا أَنْهَلَّكَ بِرْنِنْ أَيْ! يِكُوكَا، يَا كُو مَتَنْ رَبَّهْ، كُسَا كَايَنْ نُونَ بَڧِنْ ثِكِ، كُيِ مَكُواْكِ؞ كُيِ غُدُ، كُنَ كَيْ دَ كَٰوُاْوَ ثِكِنْ كَتَنْغَرْ بِرْنِ؞ غَمَا غُنْكِنْكُ مُواْلٜىٰكْ ذَاعَ كَيْ شِ بَوْتَا أَوَتَ ڧَسَا، دُكْ دَ ڢِرِسْتُواْثِنْسَ دَ شُوغَبَنِّنْ أَدِّينِنْسَ؞