يُواْشُوَ 6:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 يَهْوٜىٰهْ يَڢَطَوَ يُواْشُوَ ثٜىٰوَ «دُوبَ، نَا بَادَ يٜىٰرِكُواْ دَ سَرْكِنْتَ دَ سُواْجُواْجِنْتَ أَ حَنُّنْكَ؞ Faic an caibideil |
وَنَّنْ شِينٜىٰ حُكُنْثِنْ دَ یَنْ سِنْتِرِ سُكَ ڢَطَا، شِينٜىٰ مَتَاكِنْ دَ مَاسُ ڟَرْكِے سُكَ عُمَرْتَ، دُواْمِنْ دُكَنْ مَاسُ رَيْ سُسَنِ مَڢِے طَوْكَكَ شِينٜىٰ يَنَ مُلْكِ عَكَنْ دُكَنْ یَنْ أَدَمْ؞ شِينٜىٰ يَكَنْ بَادَ مُلْكِ غَ وَنْدَ يَغَ دَامَ، كُمَ يَكَنْ عِيَسَا تَلَكَ يَذَمَ سَرْكِے؞› »