2 «كَذَاٻِ مَظَا غُواْمَشَا بِيُ دَغَ ثِكِنْ جَمَعَ، وَتُواْ طَيَ دَغَ ثِكِنْ كُواْوَثٜىٰ ذُرِيَ؞
يَݣُوسُواْ دُوَڟُو غُواْمَشَا بِيُ، بِسَغَ يَوَنْ ذُرِيَرْ یَیَنْ يَعْڧُوبَ، شِے وَنْدَ يَهْوٜىٰهْ يَيِ مَسَ مَغَنَ ثٜىٰوَ ذَاعَ كِرَشِ دَ سُونَ إِسْرَٰٓءِيلَ؞
«كَعَيْكِ مُتَنٜىٰ سُجٜىٰ سُلٜىٰڧِ أَسِيرِنْ ڧَسَرْ كَنْعَنَ، وَدَّ نَكٜىٰ بَا إِسْرَٰٓءِيلَاوَا؞ دَغَ كُواْوَثٜىٰ ذُرِيَرْ كَاكَنِّنْسُ، ذَاكَ عَيْكَرْ دَ مُتُمْ طَيَ دَغَ وَطَنْدَ سُكٜىٰ شُوغَبَنِّ نٜىٰ عَثِكِنْسُ؞»
ذَاكَ كُمَ طَوْكِ شُوغَبَا طَيَ دَغَ كُواْوَثٜىٰ ذُرِيَ دُواْمِنْ سُتَيْمَكٜىٰكَ أَ عَيْكِنْ رَبَ غَادُوانْ ڧَسَرْ؞
«وَنَّنْ شَوَرَا كُوَ تَايِ مِنِ ݣَوْ؞ سَيْ نَذَاٻِ یَنْ لٜىٰڧٜىٰنْ أَسِيرِ غُواْمَشَا بِيُ، طَيَ دَغَ ثِكِنْ كُواْوَثٜىٰ ذُرِيَ؞
يَنْذُ ڢَا، سَيْ كُذَاٻِ مُتَنٜىٰ غُواْمَشَا بِيُ، طَيَ دَغَ ثِكِنْ كُواْوَثٜىٰ ذُرِيَرْ إِسْرَٰٓءِيلَ؞
كَاعُمَرْثٜىٰسُ سُطَوْكِ دُوَڟُو غُواْمَشَا بِيُ دَغَ ڟَكِيَرْ يُواْدَنْ دَيْدَيْ وُرِنْ دَ ڢِرِسْتُواْثِے سُكَ ڟَيَ، سُڧٜىٰتَرٜىٰ دَ دُووَڟُنْ، سُأَجِيٜىٰسُ أَ عِنْدَ ذَاكُ سَوْكَ دَ دَرٜىٰنَّنْ؞»