يُواْشُوَ 3:3 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا3 سُكَثٜىٰ وَمُتَنٜىٰنْ «سَعَدَّ كُكَغَ ڢِرِسْتُواْثِے، ذُرِيَرْ لَوِ، سُنَ رِڧٜىٰ دَ عَݣُوتِنْ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ نَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ، سَيْ كُتَاشِ دَغَ عِنْدَ كُكٜىٰ، كُبِيسُ؞ Faic an caibideil |
سَعَدَّ كُكٜىٰ شِرِنْ تَاشِ دَغَ ذَنْغُواْ، سَعَدَّ هَٰرُونَ دَ یَیَنْسَ سُكَ غَمَ رُڢٜىٰ وُرِے مَيْ ڟَرْكِے دَ دُكَنْ كَايَنْسَ، سَيْ یَیَنْ كُواْهَتْ سُذُواْ سُطَوْكٜىٰسُ؞ عَمَّا كَدَ سُتَٻَ أَبُ مَيْ ڟَرْكِے دُواْمِنْ كَدَ سُمُتُ؞ وَطَنَّنْ سُونٜىٰ كَايَنْ تٜىٰنْتِنْ سَدُوَ وَطَنْدَ یَیَ مَظَا نَ كُواْهَتْ ذَاسُدِنْغَ طَوْكُواْوَ؞
وَطَنَّنْ مُتَنٜىٰنٜىٰ وَطَنْدَ بَسُ تَٻَ ڧَظَنْتَرْدَ كَنْسُ تَوُرِنْ ݣُونَ دَ مَاتَا بَ، دُواْمِنْ سُنْيِ ذَمَنْ ڟَبْتَ؞ سُونٜىٰ سُكٜىٰبِنْ طَنْ ضَغُوانْ دُكْ عِنْدَ يَتَڢِے؞ وَطَنَّنْ نٜىٰ أَنْڢَنْشٜىٰسُ دَغَ ثِكِنْ سَوْرَنْ مُتَنٜىٰ، سُونٜىٰ كُمَ كَمَرْ نُونً ڢَارِ نَأَمْڢَانِنْ غُواْنَرْ دَ ذَاعَ مِيڧَ غَ اللَّهْ دَ كُمَ طَنْ ضَغُوانْ؞