2 بَايَنْ ݣُونَ عُكُ، سَيْ شُوغَبَنِّ سُكَبِے تَثِكِنْ ذَنْغُوانْ
سُكَثٜىٰ وَمُتَنٜىٰنْ «سَعَدَّ كُكَغَ ڢِرِسْتُواْثِے، ذُرِيَرْ لَوِ، سُنَ رِڧٜىٰ دَ عَݣُوتِنْ يَرْجٜىٰجٜىٰنِيَ نَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكُ، سَيْ كُتَاشِ دَغَ عِنْدَ كُكٜىٰ، كُبِيسُ؞