تَاسَاكٜىٰ ثٜىٰ مَسَ «رَنْكَيَدَطٜىٰ، إِنَ ضُواْڧُوانْكَ كَتُنَ دَ يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نْكَ؞ كَدَ كَبَرْ مَيْبِنْ حَكِّنْ جِنِنْ طَانَ يَڧَارَ كَٰوُاْ هَلَّكَ، دُواْمِنْ كَدَ طَانَ وَنْدَ يَرَغُ يَمُتُ؞» سَرْكِے دَاوُدَ يَثٜىٰ «نَا ضَنْڟٜىٰ دَ سُونَنْ يَهْوٜىٰهْ مَيْ رَيْ ثٜىٰوَ كُواْ غَاشِنْ كَنْسَ غُدَا طَيَ بَذَيْ ڢَاطِ ڧَسَابَ؞»