يُواْشُوَ 2:14 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا14 مُتَنٜىٰنْ كُوَ سُكَثٜىٰ مَتَ «بَرِ اللَّهْ يَطَوْكِ رَايُكَنْمُ عِدَنْ بَمُيِ يَدَّ مُكَ ڢَطَابَ! عِدَنْ كٜىٰ مَا بَاكِ ڢَطَا وَوَنِ أَبِنْدَ يَكَٰوُاْمُبَ، مُنْيِ مِكِ أَلْڧَوَرِ ثٜىٰوَ سَعَدَّ يَهْوٜىٰهْ يَبَامُ وَنَّنْ ڧَسَا، ذَامُيِ مِكِ أَلْحٜىٰرِ؞» Faic an caibideil |
سَعَدَّ سَرْكِے يَذُواْ وُثٜىٰوَ سَيْ أَنَّبِنْ يَيِ كِرَا يَثٜىٰ «مَيْغِرْمَ، إِنَ ثِكِنْ يَاڧِنْ، سَيْ وَنِ سُواْجَ يَكَٰوُاْ وَنِ مُتُمِنْ دَ عَكَ كَامَ عَيَاڧِنْ يَثٜىٰ إِنْ لُورَ دَشِ؞ يَكُمَ ثٜىٰ عِدَنْ مُتُمِنْ يَغُدُ ذَاعَ سَا إِنْ بِيَ دَ رَيْنَ، كُواْ كُوَ ذَاعَ سَا إِنْبِيَ أَظُرْڢَا دُبُو عُكُ؞
عَمَّا يُواْشُوَ يَثٜىٰثِ رَنْ رَهَبْ كَارُوَرْ نَنْ دَ عِيَلِنْتَ دَ دُكَنْ وَطَنْدَ سُكٜىٰ نَاتَ، سَبُواْدَ تَٻُواْيٜىٰ یَنْ لٜىٰڧٜىٰنْ أَسِيرِنَّنْ بِيُ وَطَنْدَ يُواْشُوَ يَعَيْكٜىٰسُ يٜىٰرِكُواْ؞ رَهَبْ كُوَ تَايِ ذَمَنْتَ عَثِكِنْ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ، كُمَ ذُرِيَرْتَ سُنَ ثِكِنْسُ هَرْوَيَوْ؞