14 دَغَ ثَنْ وَجٜىٰنْ أَرٜىٰوَ نٜىٰ إِيَاكَرْ تَبِے تَكٜىٰوَيٜىٰ ذُوَا غَرِنْ هَنَّتُوانْ، سَعَنً تَڧَارٜىٰ أَ ݣُورِنْ إِڢْتَهٜىٰلْ؞
دَغَ ثَنْ تَمِيڧٜىٰ غَبَسْ ذُوَا غَرِنْ غَتْ هٜىٰڢٜىٰرْ دَ عٜىٰتْكَظِنْ، تَبِے كَنْ حَنْيَرْ ذُوَا غَرِنْ رِمُّوانْ، سَيْ تَجُويَا ذُوَا غَرِنْ نٜىٰيَ؞
يَنْكِنْ يَكُمَ ڧُنْشِ غَرُضُوً كَتَّتْ دَ نَهَلَلْ دَ شِمْرُوانْ دَ إِدَلَ دَ كُمَ بَيْتَلَحْمِ نَكُسَدَ نَظَرٜىٰتْ؞ غَرُرُوَ غُواْمَشَا بِيُ كٜىٰنَنْ، تَرٜىٰدَ ڧَوْيُكَنْ دَسُكٜىٰ كٜىٰوَيٜىٰ دَسُو؞
سَعَنً تَجُويَا تَمِيڧٜىٰ ذُوَا وَجٜىٰنْ غَبَسْ، إِيَاكَرْ تَبِتَ بٜىٰتْ دَغُوانْ، تَكَيْ حَرْ ظٜىٰبُلُنْ دَ ݣُورِنْ إِڢْتَهٜىٰلْ وَجٜىٰنْ أَرٜىٰوَ ذُوَا بٜىٰتْهٜىٰمٜىٰكْ دَ نٜىٰيِيٜىٰلْ؞ تَوُثٜىٰ وَجٜىٰنْ أَرٜىٰوَ ذُوَا كَبُلْ،