22 دَ بٜىٰتْ أَرَبَ دَ ظٜىٰمَرَيِمْ دَ بٜىٰتٜىٰلْ،
دَ أَرْوَدِيَاوَا دَ ظٜىٰمَرِيَاوَا دَ هَمَتِيَاوَا؞ بَايَنْ حَكَ ذُرِيَرْ كَنْعَنَ سُكَ يَطُ كُواْعِنَ؞
أَبِيَلْبُوانْ مُتُمِنْ أَرْبَ، أَظْمَوٜىٰتْ مُتُمِنْ بَهُرِمْ،
سَيْ أَبِيَ يَهَوْ كَنْ بَبَّنْ تُدُنْ ظٜىٰمَرَيِمْ وَنْدَ يَكٜىٰ عَيَنْكِنْ تُدَّيْ نَ إِڢْرَيِمْ، يَطَغَ مُرْيَرْسَ يَثٜىٰ «كُسَوْرَرَتَ، يَا يٜىٰرُواْبُواْوَمْ دَ دُكَنْ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ!
مُتَنٜىٰنْ ذُرِيَرْ بِلِيَامِنُ كُوَ سُكَ ذَوْنَ أَ غٜىٰبَ دَ مِكْمَشْ دَ أَيْجَ دَ بٜىٰتٜىٰلْ دَ ڧَوْيُكَنْتَ؞
إِيَاكَرْ تَهَوْرَ ذُوَا بٜىٰتْ هُواغْلَ تَبِے أَرٜىٰوَثِنْ أَرَبَ، تَكُمَ هَوْرَ ذُوَا دُوڟٜىٰنْ بُواْهَنْ طَنْ رَعُبَيْنُ؞
دَغَ ثَنْ إِيَاكَرْ تَمِيڧٜىٰ ذُوَا وَجٜىٰنْ غَنْغَرٜىٰنْ كُدُ نَ لُظْ، وَتُواْ بٜىٰتٜىٰلْ كٜىٰنَنْ، تَكُمَ غَنْغَرَ ذُوَا أَتَرُواتْ أَدَّرْ تَبِے كَنْ تُدُ وَنْدَ يَكٜىٰ كُدُ دَ ݣُورِنْ بٜىٰتْ حُواْرُوانْ؞
تَا وُثٜىٰ تَبِے أَرٜىٰوَثِنْ بٜىٰتْ أَرَبَ دَغَ نَنْ سَيْ تَغَنْغَرَ ذُوَا ثِكِنْ أَرَبَ؞
غَرُضُوً ذُرِيَرْ بِلِيَامِنُ دَنْغِ دَنْغِ سُونٜىٰ، يٜىٰرِكُواْ دَ بٜىٰتْ هُواغْلَ دَ عٜىٰمٜىٰكْ كٜىٰظِظْ،
دَ أَوِّمْ دَ ڢَرَ دَ عُواڢْرَ،