يُواْشُوَ 14:8 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا8 عَمَّا یَنْعُوَنَ وَطَنْدَ مُكَ تَڢِے تَرٜىٰ، سُكَسَا ظُكَاتَنْ مُتَنٜىٰ سُنْ نَرْكٜىٰ دُواْمِنْ ڟُواْرُواْ؞ دُكْدَهَكَ نَبِے يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نَا دَ دُكَنْ ذُوثِيَاتَ؞ Faic an caibideil |
إِنَا نٜىٰ ذَامُجٜىٰ؟ یَنْ لٜىٰڧٜىٰنْ أَسِيرِ سُنْ كَرْيَ مَنَ ڠُوِوَ دَ رَهُواْتُوانْسُ؞ سُكَثٜىٰ «مُتَنٜىٰنْ ڧَسَرْ سُنْ ڢِمُ ڧَرْڢِے كُمَ مَاسُ ڟَيِ نٜىٰ ڢِيٜىٰ دَمُو؞ بِرَنٜىٰنْسُ مَنْيَ مَنْيَ نٜىٰ، كَتَنْغَرْسُ كُمَ سُنَدَ ڟَيِ ڨُورَيْ؞ حَرْ مَا مُنْ غَا ذُرِيَرْ یَیَنْ أَنَكْ أَوُرِنْ!» ›
وَطَنَّنْ مُتَنٜىٰنٜىٰ وَطَنْدَ بَسُ تَٻَ ڧَظَنْتَرْدَ كَنْسُ تَوُرِنْ ݣُونَ دَ مَاتَا بَ، دُواْمِنْ سُنْيِ ذَمَنْ ڟَبْتَ؞ سُونٜىٰ سُكٜىٰبِنْ طَنْ ضَغُوانْ دُكْ عِنْدَ يَتَڢِے؞ وَطَنَّنْ نٜىٰ أَنْڢَنْشٜىٰسُ دَغَ ثِكِنْ سَوْرَنْ مُتَنٜىٰ، سُونٜىٰ كُمَ كَمَرْ نُونً ڢَارِ نَأَمْڢَانِنْ غُواْنَرْ دَ ذَاعَ مِيڧَ غَ اللَّهْ دَ كُمَ طَنْ ضَغُوانْ؞