19 دَ كِرِيَتَيِمْ دَ سِبْمَ دَ ظٜىٰرٜىٰتْ شَهَرْ عَكَنْ تُدُنْ دَيَكٜىٰ ثِكِنْ ݣُورِنْ،
غَا سَڧُوانْ دَ يَهْوٜىٰهْ مَيْ ضُنْدُنَا، اللَّهْ نَ إِسْرَٰٓءِيلَ يَڢَطَا غَمٜىٰدَ مُواْوَبْ؞ «كَيْتُوانْ غَرِنْ نٜىٰبُواْ، غَمَا أَنْهَلَّكَتَ! أَنْ كُنْيَتَرْدَ كِرِيَتَيِمْ، أَنْثِتَ دَ يَاڧِ؞ أَنْ رُشٜىٰ بِرْنِ مَيْ كَتَنْغَ، أَنْكُنْيَتَرْدَ عِتَ؞
دَ كِرِيَتَيِمْ دَ بٜىٰتْغَمُلْ دَ بٜىٰتْمٜىٰيُوانْ،
تُواْ، غَاشِ ذَنْ بُوطٜىٰ ڧُواْڢُواْڢِنْ دُكَنْ غَرُضُوً مُواْوَبْ حَرْ ذُوَا إِيَاكَرْ ڧَسَرْتَ؞ غَرُرُوَنَّنْ سُونٜىٰ دَرَجَرْتَ، وَتُواْ بٜىٰتْ يٜىٰشِمُواتْ دَ بَعَلْ مٜىٰيُوانْ دَ كُمَ كِرِيَتَيِمْ؞
دَ بٜىٰتْ ڢٜىٰيُوارْ دَ غَنْغَرٜىٰنْ بَبَّنْ تُدُنْ ڢِسْغَ دَ كُمَ بٜىٰتْ يٜىٰشِمُواتْ؞