يُواْشُوَ 12:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 طَيَ دَغَ سَرْكِنْ دَ مُوسَٰى يَثِسُ دَ يَاڧِ شِينٜىٰ سِهُوانْ سَرْكِنْ أَمُواْرِيَاوَا وَنْدَ يَكٜىٰ مُلْكِ أَ هٜىٰشْبُوانْ؞ مُلْكِنْسَ يَمِيڧٜىٰ دَغَ أَرُواْوٜىٰرْ، وَنْدَ يَكٜىٰ عَبَاكِنْ ݣُورِنْ كُواْغِنْ أَرْنُوانْ دَغَ ڟَكِيَرْ ݣُورِنْ حَرْ ذُوَا كُواْغِنْ يَبُّواكْ، وَنْدَ يَكٜىٰ عَ إِيَاكَرْ يَنْكِنْ أَمُّواْنَاوَا؞ وَنَّنْ يَهَطَ دَ رَبِنْ يَنْكِنْ غِلٜىٰيَدْ؞ Faic an caibideil |
سَرْكِنْ أَمُّوانْ يَأَمْسَا وَ یَنْ عَيْكَنْ يٜىٰڢْتَا ثٜىٰوَ «سَعَدَّ مُتَنٜىٰنْ إِسْرَٰٓءِيلَ سُكَ ڢِتُواْ دَغَ ڧَسَرْ مَصَرْ، سُنْ ڨُوثٜىٰ مِنِ ڧَسَاتَ تُنْدَغَ كُواْغِنْ أَرْنُوانْ ذُوَا كُواْغِنْ يَبُّواكْ حَرْ ذُوَا كُواْغِنْ يُواْدَنْ؞ يَنْذُ ڢَا، سَيْ كَمَيَرْ مِنِ دَ ڧَسَاتَ ثِكِنْ ݣُونْثِيَرْ حَنْكَلِ؞»