3 كَمَرْ يَدَّ نَيِ وَ مُوسَٰى أَلْڧَوَرِ، نَارِغَا نَا بَاكُ دُكْ عِنْدَ تَڢِنْ ڧَڢَرْكُ يَتَاكَ؞
دُكْ عِنْدَ تَڢِنْ ڧَڢَرْكُ يَتَاكَ ذَيْ ذَمَ نَاكُ؞ يَنْكِنْكُ ذَيْ مِيڧٜىٰ دَغَ دَاجِ عَكُدُ ذُوَا مَنْيَنْ تُدَّنْ لٜىٰبَنُوانْ عَ أَرٜىٰوَ دَ كُمَ دَغَ كُواْغِنْ يُڢِرٜىٰتِسْ أَغَبَسْ ذُوَا تٜىٰكُنْ مٜىٰدِتٜىٰرٜىٰنِيَ عَيَمَّ؞
تَوُرِنْ سَا ذُوثِيَا غَ رَيْ مَدَوَّمِ؞ اللَّهْ وَنْدَ بَايَ ڧَضْيَا يَيِ أَلْڧَوَرِنْ وَنَّنْ رَيْ مَدَوَّمِ تُنْ كَاڢِنْ ڢَارَوَرْ ذَامَانَيْ؞
إِيَاكَرْ يَنْكِنْكُ ذَاتَ مِيڧٜىٰ دَغَ دَاجِنْ دَيَكٜىٰ كُدُ حَرْ ذُوَا مَنْيَنْ تُدَّنْ لٜىٰبَنُوانْ دَسُكٜىٰ تَأَرٜىٰوَ دَغَ بَبَّنْ كُواْغِنْ يُڢِرٜىٰتِسْ أَغَبَسْ دَ دُكَنْ يَنْكِنْ هِتِّيَاوَا حَرْ ذُوَا تٜىٰكُنْ مٜىٰدِتٜىٰرٜىٰنِيَ وَجٜىٰنْ يَمَّ؞
سَبُواْدَ حَكَ أَوَنَّنْ رَانَ مُوسَٰى يَرَنْڟٜىٰ مِنِ يَثٜىٰ، ‹دُكْ عِنْدَ ڧَڢَاڢُنْكَ سُكَتَاكَ ذَيْ ذَمَ غَادُوانْكَ، كَيْ دَ یَیَنْكَ حَرْ أَبَدَا، غَمَا كَا بِے يَهْوٜىٰهْ اللَّهْ نَا دَ دُكَنْ ذُوثِيَارْكَ؞›