3 كَا جٜىٰڢَنِ ثِكِنْ ظُرْڢِنْ تٜىٰكُ، ثَنْ ڧَرْڧَشِنْ تٜىٰكُ، إِغِيُواْيِنْ ضُوَ كُمَ سُكَ كٜىٰوَيٜىٰنِ؞ دُكَنْ رَاڧُمَنْ ضُوَنْكَ كُمَ سُكَشَا كَيْنَ؞
«لَلَّيْ كُواْغِنْ مُتُوَ تَرُڢٜىٰنِ، أَمْبَلِيَرْ هَلَّكَ تَڢِے ڧَرْڢِينَ؞
إِنَ ڧَوْنَرْ يَهْوٜىٰهْ غَمَا يَنَ جِنْ مُرْيَتَ تَنٜىٰمَنْ جِنْڧَيْ،
غَمَا يَنَ كَسَ كُنّٜىٰ غَرٜىٰنِ، ذَنْ كِرَا غَرٜىٰشِ حَرْ إِيَاكَرْ ݣُونَكِنَ؞
عَثِكِنْ وَهَلَاتَ، نَيِ كِرَا غَ يَهْوٜىٰهْ، يَكُوَ أَمْسَ مِنِ؞
وَهَلُواْلِنَ كَمَرْ ظُرْڢَڢَّنْ ضُوَ سُنَ كِرَنْ جُونَ دُواْمِنْ سُݣُوشٜىٰنِ، دُكَنْ رَاڧُمَنْ ضُوَنْكَ كُمَ سُنْ شَا كَيْنَ؞
ضُوَيٜىٰ سُكَشَا كَيْنَ، سَيْ نَغَ كَمَرْ تَاوَتَاڧَارٜىٰ؞
يَا يَهْوٜىٰهْ، نَيِ كِرَا غَ سُونَنْكَ دَغَ ثِكِنْ رَامِ مَيْ ظُرْڢِ؞