يَحْيَى 15:2 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا2 كُواْوَنٜىٰ رٜىٰشٜىٰ عَثِكِنَ دَ بَايَ بَادَ یَیَ، سَيْ يَيَنْكٜىٰشِ؞ كُواْوَنٜىٰ رٜىٰشٜىٰ مَيْيِنْ یَیَ كُوَ يَكَنْ ڧَارَ ڠَرَشِ دُواْمِنْ يَڧَارَ حَيْڢُوَ؞ Faic an caibideil |
تُواْ، أَنْسَسَّرٜىٰ وَطَنْسُ رَسَّنْ إِتَاثٜىٰنْ ظَيْتُنْ إِرِنْ وَنْدَ عَكَ نُواْمٜىٰ، سَيْ عَكَ طَوْكِ وَنِ رٜىٰشٜىٰنْ إِتَاثٜىٰنْ ظَيْتُنْ إِرِنْ نَدَاجِ، عَكَ كُمَيِ مُسُ عَوْرٜىٰ؞ كُو وَطَنْدَ بَا يَهُودَاوَا بَ كُوَ، كَمَرْ رٜىٰشٜىٰنْ إِتَاثٜىٰنْ ظَيْتُنْ نَدَاجِ كُكٜىٰ، كُونٜىٰ عَكَ حَطَكُ دَ تُوشٜىٰنَّنْ، وَتُواْ يَهُودَاوَا، وَطَنْدَ دَغَ غَرٜىٰسُنٜىٰ كُكٜىٰ سَامُنْ أَلْبَرْكُنْ اللَّهْ؞
أَ نَنْ مُنَ عِيَ غَنِنْ يَدَّ اللَّهْ يَكٜىٰدَ أَلْحٜىٰرِ دَ كُمَ ڟَنَنِ؞ يَنُونَ ڟَنَنِنْسَ غَ وَطَنْدَ سُكَ ڢَاطِ، عَمَّا يَنُونَ أَلْحٜىٰرِنْسَ أَغَرٜىٰكَ، وَتُواْ، عِدَنْ كَا ثِيغَبَدَ ذَمَ ثِكِنْ أَلْحٜىٰرِنْسَ؞ عِدَنْ كُوَ بَكَ ثِيغَبَدَ حَكَبَ، كَيْ مَا ذَاعَ سَارٜىٰكَ دَغَ تُوشٜىٰنْ كٜىٰنَنْ؞