إِرْمِيَ 8:4 - أَتَّوْرَتْ دَ أَنَّبَاوَا4 «إِرْمِيَ، كَثٜىٰ مُسُ، إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، « ‹أَشٜىٰ، عِدَنْ مُتُمْ يَڢَاطِ، بَذَيْسَاكٜىٰ تَاشِبَ؟ عِدَنْ مُتُمْ يَجُويَ يَبِے وَتَ حَنْيَ، بَذَيْسَاكٜىٰ جُويُواْ يَكُواْمَ عَكَنْ حَنْيَبَ؟ Faic an caibideil |
عَثِكِنْ أَنَّبَاوَنْ عُرُوشَلِيمَ، نَغَ وَنِ أَبُ مَڢِے بَنْ ڨَمَ؞ سُنَيِنْ ظِنَ سُنَ تَڢِيَ ثِكِنْ ڧَضْيَا، سُنَ ڧَرْڢَڢَ حَنُّنْ مَاسُ عَيْكَتَ مُغُنْتَا، حَرْ بَاوَنْدَ يَجُويَ دَغَ حَلِنْ مُغُنْتَارْسَ؞ دُكَنْسُ سُنْ ذَمَ كَمَرْ سُواْدُوامْ أَغَرٜىٰنِ، مَذَوْنَنْ بِرْنِنْسُ كُوَ كَمَرْ غُواْمُواْرَ؞»
إِنْجِ يَهْوٜىٰهْ، «مَيْ يِوُوَ مُتُمْ ذَيْ سَكِ مَاتَرْسَ تَتَڢِے تَكُمَ ذَمَ مَاتَرْ وَنِ؞ إِنْ يَيِ حَكَ، مُتُمِنْ يَنَ عِيَ دَاوُاْ دَ عِتَ؟ أَشٜىٰ، يِنْ حَكَ بَذَيْ ڧَظَنْتَرْدَ ڧَسَرْ بَ؟ يَا كٜىٰ إِسْرَٰٓءِيلَ، كِنْيِ كَارُوَنْثِنْكِ دَ مَسُواْيَ دَيَوَ؞ يَنْذُ كُمَ كِنَ سُواْ كِدَاوُاْ وُرِينَ؟